Wędkarstwo to mja pasja zapraszam wszystkich spinningistów trolingowców gruntowców spiningistów spławikowców napewno znajdzieci t cośdla siebie :)

Troć wędrowna jest piękną rybą z rodziny łososiowatych, zbliżoną biologią do łososia szlachetnego. Grzbiet ma barwę szarawą (u samicy) lub brązowawą (u samca), boki są jaśniejsze, a brzuch srebrzysty. Głowa, brzuch i grzbiet pokryte są licznymi czarnymi plamkami, które w czasie tarła mają często żółtą obwódkę. W tym okresie u samców pojawiają się na bokach ciała czerwone plamki. W porównaniu z łososiem troć wędrowna ma bardziej krępe ciało i większą głowę. Jej płetwa ogonowa jest równo ścięta (u łososia wcięta), a płetwa tłuszczowa ma czerwone obrzeżenie, podczas gdy u łososia jest jednolicie szaroczerwona. Podobnie jak młode łososie, młode trocie wędrowne mają ciemne, poprzeczne prążkowanie i czerwone plamki na ciele. Kość pokrywowa i podpokrywowa styka się z przedpo-krywową. Troć wędrowna osiąga ponad 1 m długości i ciężar ponad 30 kg. Ryba ta zasiedla wody przybrzeżne Atlantyku, Morza Północnego i Bałtyku. W Europie występuje od ujścia rzeki Duoro w Hiszpanii do Morza Arktyczncgo. Jest rybą anadromiczną. Tarło odbywa od grudnia do marca w wygrzebanych w podłożu jamkach. podobnych do tych, które wykopuje łosoś, lecz położonych w wyższych partiach rzek. Zazwyczaj rozpoczyna spływ z morza do rzek w czerwcu lub lipcu, lecz zdarza się, że dopiero jesienią. Troć wędrowna nie odbywa tak dalekich i wyczerpujących migracji jak łosoś, więc jest w stanie kilkakrotnie w ciągu swego życia odbyć tarło. Podobnie jak łosoś, troć wędrowna zasypuje ikrę żwirem. Osiągnąwszy długość 10-20 cm, narybek traci poprzeczne prążki i plamki, staje się srebrzysty i rozpoczyna spływ do morza. 54 Oncorhynchus keta Oncorhynchm gorbuscha Eksperymenty wykazały, że troć wędrowna, umieszczona w zamkniętym zbiorniku słodkowodnym, z którego nie może wywędrować do morza, przeobraża się w pstrąga potokowego lub troć jeziorową. Natomiast młode pstrągi potokowe i trocie jeziorowe wpuszczone do morza stają się typowymi trociami wędrownymi i w okresie godo-^m wędrują do wód słodkich. Te trzy ryby nie są więc odrębnymi gatunkami, lecz podgat unkami. W opinii wielu autorytetów nieuzasadniony jest nawet ich podział na podgatunki. Troć wędrowna ma mniejsze znaczenie gospodarcze niż łosoś szlachetny. Obie te ryby poławiane są w rzekach w ten sam sposób. Duże anadromiczne ryby z rodzaju Oncorhynchus. zasiedlające północną część Pacyfiku, również należą do rodziny łososiowatych. W przeszłości wielokrotnie wprowadzano do Morza Ark tycznego i mórz w Europie północnej dwa gatunki - gorbuszę O. gorbus-cha (Walbaum) i ketę O. keta (Wal-baum). Podczas wędrówki na tarłodol-na szczęka samców obu tych gatunków zagina się mocno ku górze, a na grzbiecie pojawia się garb. Garb ten jest większy u gorbuszy i stąd pochodzi jej nazwa. Ryby te osiągają długość około 70 cm. W wieku 2-4 lat wędrują pod prąd na tarło, po czym giną. Mają dość duże znaczenie gospodarcze w wodach Oceanu Spokojnego należących do byłego ZSRR, Japonii, Stanów Zjednoczonych i Kanady.